Barış Atay, yazdığı tiyatro oyunu “İntihar Show”un prömiyerini yapacağını, “Mengene” grubunu ve Şanışer, Kamufle, Ozbi, Ezhel, Saian gibi 5 rapçi ile çıkartacağı “Rock’n Rap” düet albümünü Fatih Altaylı’ya anlattı.
Barış Atay, ”Bir tiyatro oyununun hazırlığındayım. 20 Kasım’da umarım çıkacak. Prömiyerine az kaldı. Oyunu ben yazdım. Oda Sahne, Baba Sahne bir yerlerde oynayacağım.
PROGRESİF ROCK GRUBU “MENGENE”
Bir yandan müzik yapıyorum. Kuzenimle iki yıl önce kurduğumuz bir müzik grubumuz var. Şarkı söylerdim ama kuzenim müzisyen ekip arkadaşlarımın tamamı profesyonel hepimiz Antakya’lıyız. Çocukluğumuzdan tanışırız bir de o yüzden güzelliği var. Hani bunu profesyonel bir hale getirelim dedik. Bir Progresif Rock grubu kurduk. Baya Türkiye’nin kendi ezgilerinden Anadolu türkülerinden deyişlerinden yola çıkarak ortaya koyduk. Kendi bestelerimizde var.
Konserler var, tiyatro var. Belki bu sene içerisinde bir yönetmen arkadaşımın filminde oynama ihtimalim var. Ben böyle mutluyum.
Benim ana disiplinim oyunculuk ve yönetmenlik ama müziğe devam. Şu açıdan devam müzik bir anda benim hayatımda pozitif anlamda konforlu alana dönüştü. Şöyle oyunculuğu ve yönetmenliği yaparken de kendi alanım olduğu için bir stres içerisinde yapıyorum. Mesela şuan oyunun çıkma arifesi bütün vücudum kemiklerim vs birbirine giriyor. Ama o iki saat sahneye çıkıp şarkı söylediğiniz zaman müthiş rahatlık.
ROCK’N RAP, IF PERFORMANCE’DE
19 Ekim’de IF Performance Hall Beşiktaş sahnesinde konser var mesela birde lansman konseri biz şanışer, kamufle, ozbi, ezhel, saian gibi 5 rapçi arkadaşımızla bir albüm yapıyoruz. Rock’n Rap diye düet albümü. Tek tek çıkacak şarkılar.
Onun lasman konseri ama ben oraya gittiğim zaman oo şarkı söylüyoruz vs. Tiyatroya çalışmak öyle bir şey değil bu kelimenin tonlaması olmadı es burada oturmadı projeksiyon rejisi var. Tek kişilik oyun Edip Tepeli diye bir arkadaşım yönetiyor. Ediple ben devamlı bir stres içerisindeyiz.
Film çeksem aynı şey çok uzun soluklu bir iş sürekli düşünmek sürekli o stersin içerisinde yoğrulmak zorunda kalıyorsunuz ama müzik beni rahatlatan bir alan o yüzden bırakmayı hiç istemem. Biraz kaçış alanı gibi oldu. Vekilliğin son senesinde başladı. Bütün o keşmekeşin, yorgunluğun içerisinde bir konsere gidiyordum iki saat şarkı söylüyorduk ve gerçekten o negatif enerji tamamen dağılıyordu o yüzden insanların böyle bir kaçış noktasına ihtiyacı var.”
